Nicole around the world!

Jungle & Zapatistas

Het bustochtje naar Palenque hebben we weer overleeft (viel eigenlijk best wel mee). Het plaatsje Palenque zelf is niet zo bijzonder, dus we pakken een collectivo richting de ruines naar El Panchàn. Overnachtingsplekken genoeg, het barst hier van de cabanas in de jungle, wij gaan voor die van Margaritha en Ed. Eerst ontbijten (of ja gezien de tijd mogen we het best wel brunchen noemen) en dan op naar de mayaruïnes! De eerste tempel ( Templo de las inscriptiones) is de grootste en bekendste van het hele tempelcomplex, een aantal anderen ligt diep in de jungle verscholen. Het is erg rustig, we zijn zo'n beetje de enige hier (op zich niet gek op het heetste moment van de dag). Wel hebben we af en toe gezelschap van wel hele bijzondere insecten.. vliegende gekleurde kevers van wel 10 cm.... ieks. De waterval in de jungle ziet er wel heel aantrekkelijk uit, maar helaas een bordje vertelt ons dat we niet mogen zwemmen, dit is namelijk de drinkwatervoorziening voor de inwoners van Palenque, zou niet zo smakelijk zijn. Dan in onze cabana maar een verfrissende douche.

De volgende dag worden we na het ontbijt opgepikt voor ons tochtje naar de watervallen. Het busje zit stampvol: we zijn in het gezelschap van 2 Mexicanen, 3 Engelsen, 2 Israeliërs, 2 Spanjaarden, 2 Amerikanen en één jongen met onbekende afkomst. De eerste stop is Misol-Ha, een waterval van 35 meter hoog. Dan rijden we door naar Agua Clara, gevolgd door Agua Azul. deze laatste is een gigantische opeenstapeling van allemaal watervallen die via een aantal ‘treden' naar beneden storten. Normaal is het water turquase blauw, maar nu moeten we het doen met een chocoladebruin kleurtje, met dank aan het regenseizoen.

Via het gebied dat door de Zapatistas (rebellen) wordt bezet rijden we richting San Cristobal de las Casas. Een enkele keer wordt een touw over de weg gespannen, dan is het de bedoeling dat de buschauffeur zijn portemonnee trekt blijkt al snel (zal wel bij de prijs van ons tourtje zijn ingecalculeerd). Wat vreemder is het als we stoppen omdat een vrachtwagen op de weg is aan het keren. De vrachtwagenchauffeur roept iets onverstaanbaars naar onze chauffeur die vervolgens zenuwachtig het busje aan de kant zet en uitstapt. Er wordt druk overlegd en gewezen naar onze backpacks op het dak van het busje. Even later komt de chauffeur een zonder nadere toelichting een knuppel met ijzeren pinnen brengen... geen idee waar hij denkt dat we die voor nodig gaan hebben? Ook haalt hij snel een stapel bankbiljetten uit zijn portemonnee en stopt die los in zijn broekzak. Ik begin te vermoeden dat we ons een beetje zorgen moeten gaan maken, aan de gezichten van onze reisgenootjes te zien denken zij er net zo over. Tsja, daar zitten we dan. Het begint ook aardig heet te worden in het volgepakte busje nu de airco niet meer aan staat, maar gelukkig even later mogen we er uit, de backpacks gaan van het dak en dan weer wachten. Als er een grote touringcar aan komt worden we verzocht snel in te stappen ('Ràpido, ràpido'), de chauffeur blijft achter maar wij vervolgen onze weg naar San Cristobal. De ene haarspeldbocht na de andere en om de misselijkheid nog een beetje te bevorderen wordt er nog een bloederige horrorfilm aangezet. Ik ben blij als we om 19.00 in San Cristobal aankomen. Aangezien het regent en bijna donker wordt pakken we een taxi naar Posada San Augustin (op aanraden van de Lonely Planet). Prima kamer met 2 tweepersoonsbedden en warm water voor 200 pesos (€ 14,- p.k.p.n.). Eerst maar even iets warms aantrekken... San Cristobal ligt op 2100 meter hoogte en dat betekend dat het 's avonds flink afkoelt. Een lange broek en warm vest zijn geen overbodige luxe.

De eerste dag in San Cristobal maken we een excursie naar Cañon del Sumidero, een kloof van miljoenen jaren oud met rotswanden van wel 1000 meter hoog. Gekleed in een mooi reddingsvestje varen we 2 uur door de kloof in het gezelschap van krokodillen en veel vogels (vooral Pelikanen). De rest van de dag slenteren we een beetje door de schattige straatjes van San Cristobal en met kleurrijke huisjes, marktjes en kerken. Vandaag is dan alweer onze laatste dag in Mexico. In een zeer divers gezelschap (Chili, Argentinië, Israël, Japan en de VS zijn vertegenwoordigd) brengen we een bezoekje aan een paar Indianendorpjes. We beginnen bij de Tzotzil indianen in San Juan Chamula. De gids verteld ons tijdens een wandeling door het dorpje alles over de rebellen in dit gebied, het geloof en de tradities. Meest bijzonder is het bezoekje aan de kerk. De vloer is bezaaid met dennennaalden en overal branden kaarsjes, ook op de grond tussen de dennennaalden... het had niet veel gescheeld of mijn broek had vlam gevat (tsja... ben nu eenmaal een beetje lomp soms). Mensen zitten in groepjes op de grond met plastic tassen vol frisdrank (om te kunnen boeren en daarmee de geesten te verdrijven). Niet Jezus maar Johannes de Doper speelt hier de hoofdrol, maar niet getreurd voor ieder wat wils met tig beelden van heilige figuren. In de hoek staat een mannetje met gebalde vuisten één van de vele beelden toe te schreeuwen, jammer dat ik niks kan verstaan van dat mayataaltje. Dit keer helaas trouwens geen kippen. Die worden wel eens gebruikt om zieke mensen mee te ‘zegenen' in de hoop dat de ziekte overgaat op de kip die ze vervolgens een koppie kleiner maken en simsalabim.. de ziekte is verdwenen. We mogen geen foto's maken van dit bijzondere schouwspel omdat de medicijnmannen er van overtuigd zijn dat we daarmee hun ziel stelen, en dat willen we natuurlijk niet op ons geweten hebben. Het volgende bezoekje is ons wat te commercieel en is vooral bedoeld om kleden te verkopen, maar we mogen ook wat zelfgemaakte alcoholische brouwseltjes proeven (soort tequilla) en homemade tortillas. Zometeen nog ff wat eten, tas in pakken en op tijd naar bed... op naar Guatemala!!!!

Tulum... paradijsje!

Na een avondje Playa Del Carmen hebben we de volgende morgen de bus gepakt naar Tulum. En daar zitten we nu achter een computertje op de nachtbus naar Palenque te wachten.

We hebben de afgelopen 2 nachten een cabana gehuurd bij Zazil Kin, echt helemaal geweldig!! Schattige hutjes aan het strand tussen de palmbomen. Heerlijk om op je blote voeten van je cabana naar het strand te kunnen lopen!! De eerste dag hebben we vooral een beetje aan het prachtige witte strand gelegen in de schaduw van een palmboompje want anders is het niet uit te houden. Heb trouwens nog nooit zo´n mooi blauw water gezien, lijkt wel een ansichtkaartje!

Eén van de dingen die we hier graag wilde doen was een cenoteduik maken. Maar daarvoor moet je een advanced open water hebben en minimaal 25 duiken op je duik CV, waarvan de laatste niet langer dan een maand geleden mag zijn. Dat is zo klaar als een klontje, we voldoen op alle fronten niet. Dus eerst gister maar een opfrisduikje gemaakt en vanmorgen mochten we dan toch in de Grand Cenote gaan duiken. Het was maar een klein stukje lopen van het busje naar de cenote, maar met het duikpak aan en al die zware spullen leek het wel een sauna. Des te beter het vooruitzicht van het koele water. Johannes (onze gids) heeft 5 shirtjes onder zijn wetsuit aangetrokken en een duikmuts opgezet. Maar volgens hem hoeven we ons geen zorgen te maken 'You Dutch-people never cold', nou dat hoop ik dan maar. De Cenote is een grot met allemaal stalactieten en stalagmieten (geen idee hoe je dat schrijft) en ondergrondse gangenstelsels. Boven water hebben we vleermuizen en onder water visjes. Echt super, vooral als je vanuit het donker (was zo donker dat we lampen nodig hadden) via de stalagmieten en stalactieten naar het turquase water kijkt waarin de zon reflecteert, een van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien!!

Vanmiddag zijn we nog even naar de ruines geweest, ideaal maar 5 minuutjes lopen vanaf onze Cabana. Heel veel stenen voor ons cultuurbarbaren, maar de ruines op de rotsen aan zee zijn erg mooi, al is dat meer te danken aan de locatie dan de ruines zelf. Op een klif omgeven door rotsen, palmbomen en een spierwit strandje en turquase water is het een plaatje!

Nu eerst even wat eten en hopen dat we vannacht een beetje slapen in de bus (tochtje duurt 12 uur). Op naar de jungle en de beroemde mayaruines!!

Viva Mexico!!

Eindelijk is het dan zo ver, vandaag vertrekken we naar Mexico! Bij het inchecken vragen we even of het toestel vol zit en dat blijkt niet het geval, we krijgen 2 plaatsen bij de nooduitgang. Het vliegtuig is niet zo groot 2-3-2 (Nee, dat is niet het boeing nummer, maar de indeling van de stoelen). Een klein toestel betekent een kleine nooduitgang dus de ruimte valt een beetje tegen. Maar goed die paar extra centimeters zijn mooi meegenomen, daarvoor nemen we vlagen van wc-lucht voor lief.

Na iets meer dan 10 uurtjes vliegen landen we op Cancun en pakken de bus naar Playa del Carmen. Wat een drukte!! Het lijkt Salou wel, maar dan met een Mexicaans tintje. Eerst maar eens op zoek naar ons hotelletje. Gelukkig zijn de straten genummerd en verdeeld in blokken, dus binnen no time hebben we hotel Playa del Carma gevonden. Zo'n leuk hotelletje!! Super sfeervol met een binnenplaatsje, een klein zwembadje en een hele berg tropische planten omringt met huisjes met rietendaken en veranda's met hangmatjes. Ff lekker douchen, pinnen, een hapje eten en op tijd naar bed.

Het sprookje van 1001 nacht.... Marrakech

De wir war van straatjes, mensen in traditionele gewaden, slangenbezweerders, toekomstvoorspellers, arabische muziek en aladinlampen..... het lijkt alsof we regelrecht een sprookje zijn binnengewandeld. We hebben veel gezien (paleizen, tuinen, het atlasgebergte), ons heerlijk laten verwennen in een hammam, uren rondgeslenterd door de smalle straatjes van de souks en geweldig goed gegeten. Helaas zit het er weer op, Olivia, Rob en Marianne bedankt. Au revoir Marrakech.. meer foto's

De laatste daagjes

Eenmaal bijgekomen van het oud op nieuw vieren (en nee pap, we hebben niet gekotst van die emmer drank...), zijn we naar Ko Yao vertrokken. Heerlijk rustig eilandje!

We hebben daar 3 nachten een houten hutje met veranda en hangmat gehuurd op een heuvel met uitzicht op de zee. Wel helemaal lek gestoken ondanks de klamboe, maar dat mag de pret niet drukken. Mooi boottochtje gemaakt door het Pang Nga National Park en verder een beetje aan het strand gelegen en het eilandje rondgereden met scootertjes.

Een paar dagen geleden zijn we in Phuket aangekomen, aangezien alle accomodaties aan het strand helemaal ramvol zitten zitten we nu in Phukettown. Achteraf nog niet zo verkeerd dat we niet in de kermis van Patong terecht zijn gekomen, daar is Lloret de Mar echt niks bij. Een en al foute toeristen, gogobars, ladieboys en jonge Thaise meisjes met dikke oude Duitsers. Nogal een cultuurshok na Ko Yao.

Na 2 dagen Patong Beach hadden we het echt helemaal gehad (alleen het duiken was erg gaaf). Maar gister hebben we gelukkig een wat relaxter plaatsje ontdekt... Nai Harn. Daar hebben we lekker nog 2 daagjes van het strand kunnen genieten. En nu zit het er dan echt op. Over 7 uurtjes vertrekken we weer dus snel mijn backpack pakken en een paar uurtjes slapen, tot snel!! meer foto's

Happy New Year!!

Iedereen een gelukkig 2008 toegewenst!!

Eergister alweer hebben we hier op Koh lanta oud op nieuw gevierd (6 uurtjes eerder dan in Nederland). Eerst uitgebreid gegeten en toen terug naar onze bungalow voor de 'New Years Eve - party' in de cocktailbar die bij onze bungalows hoort. Erg gezellig, relaxed strandtentje (en op kruipafstand ook niet geheel onbelangrijk).

De hele avond wordt er flink vuurwerk afgestoken en rond 12 uur (nemen het hier niet zo nauw met de tijd) lopen we met z'n allen het strand op en worden er lampionnen de lucht in gelaten (vanaf verschillende plekken in Koh Lanta, wel 100 denk ik een erg mooi gezicht). Wel missen we het gezamenlijke aftellen en op het moment dat we besluiten dat het 12 uur is zijn we Paul kwijt waardoor die eerst een Thaise gelukkig nieuwjaar moet wensen voor dat Eefje aan de beurt is....

Cocktails kosten trouwens bijna niks en om het nog goedkoper te maken kan je ze ook per bucket (emmer) kopen... voor de echte zuipers onder ons... Was echt super om hier de jaarwisseling te vieren op blote voetjes op het strand!! meer foto's

Koh Phi Phi.... paradijsje

De eerste drie dagen in Bangkok hebben we vooral geshopt. Backpack zit ramvol, kan niks meer bij... dus dat wordt een koffertje bijkopen.

Maar nu zitten we op Koh Phi Phi.. echt een paradijsje!!! Met een longtailbootje hebben we vandaag de prachtige eilandjes rondom Koh Phi Phi Don bezocht met SPIERwitte strandjes, turquase blauw water en krijtrotsen. Met z'n viertjes mooi een privebootje gecharterd, wel zo relaxed. We zijn ook op het strand geweest waar The Beach is opgenomen.. heb wel 150 foto's gemaakt vandaag ... zoooo mooi!!

Morgen eerst nog ff op het strand liggen en dan op naar het volgende eilandje Koh Lanta (daar gaan we ook oud op nieuw vieren). Alvast een fijne jaarwisseling en tot volgend jaar!! meer foto's